Manoëlle Maijs

Wat was voor jullie het moment dat jullie besloten het anders te gaan doen?

Het kriebelde al een tijdje om dingen anders te gaan doen. Onze oudste zoon is eigenlijk nooit gelukkig geweest op school, ons huis voelde meer als een blok aan ons been en we voelden ons opgeslokt door de maatschappij. Tot er op een dag een man in elkaar zakte op een parkeerplaats. Johan heeft zijn BHV. Hij twijfelde geen seconde en is de man gaan reanimeren.  Onder zijn handen zakte hij weg met niets meer dan leegte in zijn ogen. Met man en macht hebben alle helden om hem heen zijn hart kloppend gehouden en uiteindelijk heeft hij het overleefd. Dit was een enorme eye opener voor ons. Niet alleen een tweede kans voor deze lieve man, maar ook voor ons! Waar waren we in hemelsnaam op aan het wachten. Het leven kan dus echt morgen zomaar voorbij zijn.

Zo besloten we om direct ons huis te verkopen, om all-in te gaan en los te komen van alles wat ons niet meer dient. We kochten een enkeltje Panama en twee dagen in een hotel. De rest stond nog helemaal open. En nu, bijna vier jaar later, zijn we nog lang niet klaar met het reizend leven! 

Hoe hebben jullie gekozen voor deze levensstijl? Wat waren de afwegingen?

Het was niet eens zozeer een keuze. Meer iets wat diep van binnen zo hard aan ons trok dat we niet anders konden dan er naar te luisteren. In het begin hebben we nog wel gedacht om naar Zweden te emigreren.  Dat voelde als een veilige en makkelijke stap. Maar al snel zagen we ook wel in dat veilig niet de juiste keuze is om echt anders te gaan leven. Dan is het niet meer dan je leven oppakken en deze ergens anders, met ietwat andere randzaken,  weer gewoon verder te leven. We moesten dingen echt 180 graden anders gaan doen om los te komen van alles wat ons niet meer dient. Dus niet met een half been , maar all-in gaan. En dat was ook echt nodig om die andere versie van onszelf te worden. Er is echt zoveel meer dan dat kleine stukje aarde waar we elke dag in dezelfde routine hangen, geleefd door systemen en regels van anderen. 

Hoe verdienen jullie de kost of organiseren jullie financiële zekerheid?

We hebben het zo ingericht dat we alleen een laptop en WIFI nodig hebben. We werken nu beiden volledig online en kunnen dus overal ter wereld werken. Ik ben een webdesigner en SEO expert voor Built By Britt. Daarnaast heb ik twee shops  met digitale producten om zo snel mogelijk ook een passieve inkomsten stroom te hebben. Maar mijn grootste passie is toch wel schrijven. In de zomer van 2026 debuteer ik met mijn eerste kinderboek. Zo spannend! Johan werkt als appointment setter binnen de makelaardij en als trader op de forex markt en crypto.  Ook helpt hij anderen om de skill te leren van het traden. Inmiddels heeft hij hierin al een mooi team opgebouwd. 

Phoe! Ik kan je met zekerheid vertellen dat, vooral het eerste jaar van onze reis, voornamelijk een mentale reis was. Als je loskomt van alles wie je bent, dan pas begint het echte innerlijke werk. Wie ben je dan nog? Wat is er echt van jou en wat zijn conditioneringen? 

We hebben ook echt moeten afleren om altijd in die hoogste versnelling te staan. Costa Rica leerde ons het begrip van 'Pura Vida'. Daar stond soms echt het leven even stil. Maar ook in Portugal was het heel normaal wanneer er midden op de weg iemand stil stond om een praatje te maken met een voorbijganger. Dan zet je gewoon de motor uit en dan wacht je even. Inmiddels is die haast modus er dus helemaal uit. En dat is heel bevrijdend!

Wat zijn dingen die jullie hebben moeten leren of afleren om zo te kunnen leven?

Wat betekent ‘vrijheid’ voor jullie?

Vrijheid is voor ons je leven zo kunnen indelen dat vandaag altijd je mooiste dag mag zijn. Dat er een keuze is waar we wonen en hoe we leven. Maar ook inkomen hebben om dit leven te kunnen leven. Daar werken we beiden heel bewust aan nu. Want geld betekent kunnen reizen, onze kinderen het onderwijs kunnen geven wat past, de juiste zorg wanneer nodig en gezonde voeding kunnen kopen.  Kortom, aan het roer staan van je eigen leven en niet aan die van een ander. 

We hebben aan het begin van onze reis heel veel weerstand van anderen gehad.  We hebben de ergste dingen gehoord. Van 'het is kindermishandeling wat jullie doen' tot een moment dat er letterlijk geld geboden is om de reis te cancellen en te blijven. En ergens is het ook logisch. Wanneer jij een stap maakt buiten je comfort, dan vraagt dat ook iets van de ander. Om buiten de lijntjes te denken. En veel mensen die kunnen dat niet. Die willen je graag houden waar je was, zodat zij hun leven niet hoeven te veranderen. En ja, dat deed soms pijn! Maar gelukkig zagen we altijd wel de intentie erachter. We bleven dapper en lieten ons niet stoppen. En gelukkig maar, want kijk even wat het ons vier jaar later gebracht heeft.  Zoveel van de wereld gezien en zoveel tijd samen. Dat pakt nooit iemand ons meer af!

Hoe gaan jullie om met onzekerheid of druk van buitenaf?